Wiosna, ach to Ty. | Fotoplastikon, chęć podróżowania, garść nowości

"W marcu jak w garncu" - to stare przysłowie przypomina mi się codziennie, gdy tylko wyjrzę przez okno. W dodatku moje samopoczucie i produktywność po pracy mówi mi jasno, że panuje wiosenne przesilenie. Mały spadek formy chyba sięgnął najgłębszego dna i teraz może być już tylko lepiej. I tak się zapowiada.

Weekend poświęcam duchowi francuskiego (np. oglądając "Delikatność" czy słuchając "Mozart, l'opera rock") i hygge, a w dodatku wróciłam do jogi, którą ćwiczę codziennie po pracy jako rozdzielacz życia pracowniczego i prywatnego. Upiekłam też ciasto w swojej serduszkowej formie, a na oknie kwitną mi babki i hiacynty. Z kolei przyszły tydzień będzie kolejnym maratonem wypełniony ciekawymi wydarzeniami. Chyba jestem na to gotowa.


I tak też w przyszłym tygodniu idę:
- w poniedziałek na kolejne spotkanie branżowe PR bez krawatów o kryzysach (18:30) lub na Vol 7. Wszyscy Jesteśmy Fotografami (19:00) albo do Nieba na Oscar Nominated Films [potrzebuję teleportera],
- we wtorek na pokaz filmu "Nazywam się Cukinia" w ramach Festiwalu Frankofońskiego,
- w środę na warsztaty do Fotoplastikonu z metody Brązu Van Dyke,
- w czwartek na zamknięty pokaz "Pięknej i Bestii" z moim ukochanym EF Polska <3,
- w piątek na spotkanie z fotografem Tomkiem Sikorą,
- w sobotę na otwarcie Muzeum nad Wisłą,
- w niedzielę na Sounds of Arts.

Tymczasem swój weekend rozpoczęłam z Em. i Domą od kolejnej wizyty w Fotoplastikonie, gdzie aktualnie można oglądać wystawę o Wenecji z lat 50. Tu kilka ujęć, które najbardziej mi się podobały:











Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Warsztaty z cyjanotypii w Fotoplastikonie Warszawskim

Obraz
Słowem wstępu, krótkie przemówienie o przeszłości. Najbardziej artystyczne czasy przeżywałam w liceum. Miałam swoją bohemę artystyczną, nieustannie tworzyłam: pisałam, kolażowałam, filmowałam, fotografowałam. Godzinami przesiadywałam w ciemni rzeszowskiego MDK (ta magiczna ciemnia!), męczyłam modeli żywych i nieżywych do pozowania, albo zajadałam się ciasteczkami z naszym prowadzącym foto-guru - Olem. I mieszanie herbaty widelcem. I drapanie klisz. I plenery. Wspominam te czasy jako najlepszy etap swojego życia. Dorastanie w pełni kreatywności. Od tego czasu wciąż podświadomie tęsknię za tym czasem beztroskiego tworzenia.  W ramach moich przemyśleń noworocznych, doszłam do wniosku, że muszę wrócić do fotografii. Muszę starać się znaleźć możliwość rozwijania się w tym kierunku. Od czasu do czasu przeglądałam kolejne strony ze świata fotografii warszawskiej, aż znalazłam właśnie informację o warsztatach w Fotoplastikonie. Później pozostało mi ćwiczenie cierpliwości (zapisałam
Ciąg dalszy »

Kwietniowe podsumowanie

Obraz
Majówkę spędziłam w łóżku. Nadal zresztą jestem poważnie przeziębiona, co skutecznie uniemożliwia mi wszelkie wieczorne wyjścia. Nie pomaga fakt, że za oknem taka plucha brzydka. Zbieram siły na drugą połowę maja (będą przecież Targi Książki, Doc Against Gravity! i Noc Muzeów). Tymczasem podsumowałam swój intensywny kwiecień.  Jednym z wydarzeń, o którym nie pisałam na blogu były targi  Niech żyje papier!  zorganizowane przez Zwykłe Życie w Muzeum Etnograficznym. Kupiłam tam pięknie wydaną, ilustrowaną książkę o kotach dla mojej małej Em (lat 7). Książka zresztą już przeczytana, wykolorowana i ukochana. Uwielbiam kupować kreatywne i piękne designersko podarunki dla dzieci. Wierzę, że dzięki temu kształcę również ich poczucie estetyki i smaku Dla siebie kupiłam zakładkę do książki (a dokładniej pocztówkę)  agakubish design , której piękne rzeczy przyciągnęły moją uwagę na długo! W ramach inspiracji odkryłam też, gdzie kupię swój następny pamiętnik. Zamówię go w Pracowni zeszytó
Ciąg dalszy »

Zielono mi! Czyli weekend pod hasłami "Osiecka" i "natura"

Obraz
W ten weekend przyjechała do mnie z Wrocławia G. Pokazałam jej nieco inną Warszawę. Taką zieloną, bez szklanych wieżowców i betonowych bunkrów. Byłyśmy w Łazienkach Królewskich, Ogrodzie BUW i dwóch Targach Śniadaniowych. Było kulturalnie, smacznie i naturalnie. Ojadłyśmy się pyszności, a ja w dodatku nabyłam dwa tomy poezji. Może być piękniej? 
Ciąg dalszy »