W-arte: piątkowe otwarcie

Do tej nowej przestrzeni artystycznej W-arte (przy ul. Łowicka 56/3) mam tylko 6 minut piechotą. Czyż to nie jest wspaniałe? Uwielbiam uczestniczyć w różnych wydarzeniach kulturalnych, ale czasem jestem też małym leniuszkiem (pachnącym leniuszkiem!).



Wracając do W-arte, nie mogę doczekać się kolejnych akcji tam zorganizowanych, a w dodatku rozważam dołączenie do zespołu tworzącego tę przestrzeń jako wolontariuszka. Muszę tylko sprawdzić kalendarz i moją dostępność. Przestrzeń to mieszkanie prywatne, przypomina mi pod tym względem RIK, czyli Rzeszowski Inkubator Kultury. Fajne miejsce na wystawy, warsztaty, koncerty. Plany mają ciekawe, rozkład jazdy na luty i marzec obiecuje przynajmniej dwa wydarzenia, w których chciałabym wziąć udział. W dodatku działa tam kawiarenka, a kubeczek winka kosztuje 6 zł - to dobrze wróży! 


Mimo, że otwarcie trwało od godziny 17, dotarłyśmy tam z Karo dopiero na koncert Daniela Spaleniaka. Muszę przyznać, że spędziłyśmy bardzo przyjemne chwile. Tylko podłoga była za twarda... 


Każda z nas na wejściu została przywitana i zaopatrzona w zina (plakato-kalendarium). Pod światło tworzy się ładny kolaż:


Obejrzałyśmy wystawę zdjęć Filipa Ćwika, zaopatrzyłyśmy się w napoje i wyszukałyśmy miejscówę na koncert. Daniel to zdolny muzyk, a do tego całkiem niezłe ciacho. Polecam go posłuchać w celach chilloutowych. Ot na przykład taki utwór: 

W gruncie rzeczy ten koncert był bardzo w stylu Sofar. Było domowo i przytulnie. Mam nadzieję, że to dobrego dobre początki. Pozostajemy w kontakcie, W-arte, powodzenia! 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kwietniowe podsumowanie

Obraz
Majówkę spędziłam w łóżku. Nadal zresztą jestem poważnie przeziębiona, co skutecznie uniemożliwia mi wszelkie wieczorne wyjścia. Nie pomaga fakt, że za oknem taka plucha brzydka. Zbieram siły na drugą połowę maja (będą przecież Targi Książki, Doc Against Gravity! i Noc Muzeów). Tymczasem podsumowałam swój intensywny kwiecień.  Jednym z wydarzeń, o którym nie pisałam na blogu były targi  Niech żyje papier!  zorganizowane przez Zwykłe Życie w Muzeum Etnograficznym. Kupiłam tam pięknie wydaną, ilustrowaną książkę o kotach dla mojej małej Em (lat 7). Książka zresztą już przeczytana, wykolorowana i ukochana. Uwielbiam kupować kreatywne i piękne designersko podarunki dla dzieci. Wierzę, że dzięki temu kształcę również ich poczucie estetyki i smaku Dla siebie kupiłam zakładkę do książki (a dokładniej pocztówkę)  agakubish design , której piękne rzeczy przyciągnęły moją uwagę na długo! W ramach inspiracji odkryłam też, gdzie kupię swój następny pamiętnik. Zamówię go...
Ciąg dalszy »

Święto Kina Niemego w Iluzjonie

Obraz
Święto Kina Niemego w Iluzjonie  było wymówką, dzięki której w końcu znalazłam się w tym wspaniałym kinie. Mieszkam 10 min piechotą od Iluzjonu, często zjawiam się w tamtej okolicy w bibliotece mokotowskiej. Do Iluzjonu miałam pójść nieraz. Nie wyszło. W końcu podjęłam spontaniczną decyzję, bardzo dobrą decyzję!
Ciąg dalszy »

Całodzienne zwiedzanie Muzeum Narodowego cz. 2 - Galeria XIX wieku

Obraz
Galeria XIX wieku to chyba największa galeria w muzeum. Przyznam się, że zgubiłam się w połowie. Na szczęście mapa, infografiki i panie z muzeum pomogły nie przegapić np. "Bitwy pod Grunwaldem". Wszystko jest ogromnych rozmiarów, dzięki czemu nie czuć przepychu, nie dopada nas też syndrom Stendhala. Tę część, mimo że jest najdłuższa, zwiedzało mi się najprzyjemniej. Różnorodność ekspozycji (m.in. klasycyzm, romantyzm, realizm, Młoda Polska, malarstwo historyczne, portrety, martwa natura, pejzaże, rzeźby, miniatury, etc.) nie pozwala się nudzić ani przez chwilę.  Selfiaczek z "Bitwą pod Grunwaldem". Grunt to zasłonić sobą cały obraz... Wielki plus dla muzeum za infografiki, które są stworzone nie tylko dla dzieci. W łatwy i przejrzysty sposób można dowiedzieć się czegoś ciekawego, a jednocześnie urozmaicić sobie zwiedzanie: Ciekawy jest również zakątek z miniaturami. Jest ich całkiem pokaźna kolekcja, a ich różnorodność mówi wiele o byłych właśc...
Ciąg dalszy »